Iglesia de San Pedro de Crecente

Antiga colexiata construída sobre as ruinas dun mosteiro templario, desaparecido no ano 1313, trala supresión da Orde do Temple no Concilio de Vienne (1311-1312). Esta colexiata esta composta por un abade, cinco racioneiros e un sacristán-sacerdote, e contaban cunha ampla xurisdicción territorial. Dita igrexa parroquial data do século XIV, enmarcándose na transición románico-gótica. Presenta unh ampla nave rectangular con cuberta de madeira e presbiterio tamén rectangular que se cubre con bóveda apuntada. No interior da igrexa, baixo o arco románico-gótico decorado con rosetas e figuras que da acceso á actual sacristía, consérvase o sepulcro en pedra dun noble, cuia taia presenta un home con bigote vestindo o hábito franciscano, o que indica a súa pertencia á Orde III de San Francisco. Referente a iso, cabe dicir que nun lateral exterior da igrexa, atópase adosado un escudo que probablemente esté relacionado cun este noble que sería o que ordeou construir a igrexa. Nos anos vinte do século pasado, a pranta pasou a ser de cruz latina debido á construcción de capelas laterais. Tamén se construiu o actual campanario, existindo con anterioridade a torre do mosteiro que foi derribada debido o seu distanciamento coa igrexa. É reseñable a ventá do muro oriental da cabeceira con arquivolta oxival e columniñas